KARANASAN KO SA MRT

Madalas akong sumakay ng MRT noong nasa pinas pa ako, dahil ito na ang pinakamabilis na paraan para makaikot-ikot sa Quezon City na hindi tinubuan ng ugat dahil sa traffic. Kaya naman kapag uuwi ako sa pinas lagi pa rin akong sumasakay dyan sa MRT, hindi lang dahil sa namimiss ko sya kundi dahil nagtitipid ako at nauubusan na ako ng pera.

Noong nakaraang uwi ko sa pinas, may tatlong karanasan ako sa MRT ang ikukuwento ko ngayon, dahil ngayon ko lang din naalala.

SCENE NO.1

Rush hour noon at Sabado pa. Kagagaling ko lang sa ES-EM MIGAMOL noon at dahil may usapan kami ng barkada ko na magkikita ng ganitong oras kinailangan kong sumakay at makipagsiksikan sa MRT, dahil tyak mala-late na naman ako.

Kaya naman hindi na ako nag-atubili pa, agad akong sumakay ng MRT at nakipagsiksikan. Tulukan dito, tulakan doon! Habang para akong lamog na mangga na pinagpapasapasahan ng mga pukanenang mga commuters na yan, may isang babae sa likod ko na mukhang “brick game” ang kurot ng kurot sa akin at salita ng salita, kala mong nabili na nya ang MRT sa sobrang kaepalan, at tila gusto pa nya atang lataran sya ng RED CARPET dahil paimportante ang potah!

Babae: Ano ba yan, ke sakip sakip na nga, siksikan pa ng siksikan. Ano ba kuya, dun ka ng sa susunod na tren sumakay!! Dun ka na lang! (sabay sigaw sa tenga ko at kurot sa likod ko) !DUN KA!! DUN KA !!!!!

At dahil bwisit na biwist na ako sa mala MATUTINA nyang boses, sumigaw na ako sa loob ng MRT.

Ako: PUTRAGIS NA!........Hoy Miss, kung gusto mo ng maluwag bumababa ka at sumakay ng mag-taxi, hindi nakikipagsiksikan ka dito! (sabay tigtig ng masama na para syang lalamunin ng buhay)

Tahimik si babaeng mukhang brick game, dahil isang salita at isang kurot pa, papasakan ko na talaga sya ng binili kong baygon sa bunganga.

SCENE NO. 2

Kasama ko noon yung kapatid kong babae papuntang POEA, at dahil traffic na naman ang kahabaan ng EDSA, nag MRT uli kami. Medyo maluwag pa dahil 10:30 yun ng umaga at hindi rush hour, kaya naman medyo maluwag ang loob ng tren.

Habang nakaupo kami ng kapatid kong babae, biglang may dalawang lalaki ang umupo sa tabi naming. At dahil hindi katiwa-tiwala ang pagmumukha nila, bigla akong nagsabi

AKO: Rose (pangalan ng kapatid ko), dumikit ka sa akin may SNATCHER sa tabi mo, ingatan mo ang bag mong maigi.

Akala ko pabulong lang ang pagkakasabi ko, medyo pasigaw pala. (sori naman) Kaya biglang natakot ang mga pasahero sa loob ng tren, bigla silang nag-alisan at hinawakan ang kanilang mga bag sabay titig ng masama sa 2 lalaki. Samantalang yung dalawang lalaki, ay tila nagulat din sa sinabi ko at medyo napahiya kaya bumaba na sila sa sumunod na istasyon.

Pagbaba nila, medyo nahiya naman ako sa ginawa ko, inisip ko baka hindi naman talaga sila snatcher. At hindi naman nila siguro kasalanan kung ganun ang pagmumukha nil (mukha snatcher). Kaya habang nagsisisi at humihingi ako ng tawad kay papa jesas sa aking ginawa, at bigla ko uling tinanong ang kapatid ko

AKO: Ano nandyan pa rin ba yung 3210 mo??? (at nandun pa rin naman pala)

SCENE NO.3

Hayan na naman, rush hour na naman nung sumakay uli ako sa MRT. Palibhasa din at may “date” ako nung araw na yun, medyo isputing na isputing ako. As usual, nakipagbrasuhan uli ako sa mga commuters. At kahit pagabi na noon, mga amoy araw pa rin ang mga tao dun.Halos bumaligtad din ang sikmura ko ng tinaas ni kuya ang kanyang braso at lumabas sa kilikili nya ang isang milyon bumbay sa lakas ng BAKTOL/PUTOK.

Dagli akong umalis para umiwas kay kuya at humanap ng makakapitan. At habang nakakakapit ako sa estribo ng MRTbiglang akong may naramdamang may kumikiskis sa kwan ko. Medyo hindi ko naman pinansin kasi baka naman hindi sinasadyang nakikiskis ng katabi ko si “putotoy”. Pero nagulat ako dahil biglang may dumakma sa aking putotoy. Bigla ako napasigaw

AKO: PUTANGINA NAMAN!!! (malutong na malutong)

Paghanap ko sa dumakma ko sa aking putotoy, isang namumutlang bading ang nakangisi sa akin at nagpi-peace sign pa (ano kala nya sa putotoy ko, bisugo??)

Gusto ko sanang umbagin at hamunin ng “square”, pero dahil medyo siksikan hindi ko na nagawa. Natakot na rin yung bading dahil nung sumunod na istasyon bumaba na at nagmamadaling umalis. Hindi ko na rin hinabol para hampasin sa mukha ng pututoy ko para lumabas ang mata nya sa nostrils nya. Medyo pinakalma ko na lang ang sarili ko at hayaan na lang ang pangyayari
______

So yan lang naman ang mga memorable experiences ko sa MRT. Medyo kahit hindi magaganda pero namimiss ko pa rin ang pagsakay dyan, dahil bahagi na yan ng kulturang Pilipino natin. Kaya balik balikan ko pa rin yan kapag uuwi uli ako ng pinas.


Yun lang mga kautak, ingat

MY NEW OFFICE

Gusto kong magmura, gusto kong magwala, gustong maglupasay…….baket? Dahil sa bwisit na mga restrictions ng bago kong trabaho. Sasabihin ko sa inyo ang pagkakaiba ng dati kong trabaho sa bago kong trabaho ngayon.

DATI, meron akong unlimited access sa internet. Kahit mag-youtube, facebook, twitter, blogspot ako buong maghapon walang problema. Kahit manood ako ng online tv at 24 hour porn sa opisina walang makakapigil sa akin. Basta walang nagingialam sa akin kahit san pa ako magsusuot sa sapot ng internet. Kaya madalas ako rin ang dahilan kung bakit may virus ang server namin (bwisit na pornsite yan!!LOLS)

NGAYON, pagbukas mo ng internet explorer wala kang pwedeng gawin kundi titigan ang logo, basahin ang mission and vision ng kumpanya. At basagin ang monitor mo sa sobrang inis.

DATI, buong maghapon din ako nakaonline sa YM atSKYPE kaya anytime na kailangan ako ng aking mga online friends lagi akong available. Kahit na ang laging bukambibig nila ay MUZTAH NA U? ANO GAWA U? at TOTOONG BANG NASA NOO DAW ANG BAYAG MO? Eh lagi naman ako sumagaot ng UKINAMEN! Hanggang sa mauwi ang tsikahan sa kalaswaan este sa kalokohan, walang problema ito sa opisina habang umiinom ng OVALTINE saka pumapapak ng chichacorn.

NGAYON, wala, zero at butata. Eh internet nga bawal , umasa pa ba akong may ganito.. At alam nyo bang pati ang company email ko hindi pwedeng makareceive ng email mula sa public account (tulad ng yahoo, gmail, hotmail at etc). Kailangang official ang lahat ng e-mail sa outlook mo. TANGINIS NA YAN!!!

DATI, pwede akong magkamot ng betlog, matulog habang tumutulo ang laway, dutdutin ang ilong hanggang makuha ang kulangot na may buhok, magtelebabad kausap ang malabedroom voice na call center agent at tumambay sa CR para tumae.

NGAYON, bawal pumikit kahit na antok na antok ka, gumawa at kumilos na parang timang para sabihing hindi ka petiks. Basta kailangan mong magbusi-busihan para hindi ka masita.

Basta marami pa yan, sobrang dami. Kapag kinukumpara ko yan, nadedepress lang ako. Oo tama ang hinala nyo, ang aking opisina ay isang internet café slash extension ng bahay ko slash entertainment room slash kung ano ano pa.

Kung nagtataka kayo bakit ganun ang dati kong opisina , iyon ay dahil madalas nasa Business Trip ang boss ko, nakahiwalay ang ofis ko sa karamihan at higit sa lahat mag-isa lang ako doon. At dahil sanggang dikit ko ang dati kong boss ,protektado ako mula sa mga epal ng kumpanya. Palibahasa din nakuha ko na ang kiliti ng boss ko (nasa may bandang puwet sya) kaya medyo madali na para sa akin ang trabaho.

Ngayon medyo ibang mundo talaga ito. Kung tutuusin ako rin naman ang may gusto nito dahil nga masyado ako ambisyoso na makalipat ng medyo mas malaking kumpanya. Nakalimutan kong kapag malaking kumpanya , mas marami nga palang restriction at mas marami kailangang ingatan. Kumbaga sabi nga ng lolo ni SPIDERMAN “ with great power comes great responsibility” (naks kumukonek pa ng ganun)

Alam nyo kung babalikan nyo yung unang paragraph ko sa entry na ito (sige na tingnan mo uli). Ang totoong dahilan kung bakit gusto kong magwala at maglulupasay ay dahil……… MISS NA MISS KO NA KAYO!!! Yun talaga yon!

Medyo kahit na hindi na pwede yung dati na lagi akong updated sa inyo at kayo sa akin, alam kong may paraan pa. Pero gusto kong magpasalamat sa lahat bumibisita sa kwarto ko kahit medyo matagal ang update. Dahil sa inyo nagiging exciting ang buhay ko dito sa disyerto. Naks. Hehehe

Yun lang mga kautak, salamat uli,

HAYBLAD

Kamusta mga kautak?Sori naman at medyo naging busy ako sa aking bagong trabaho. Nakakainis dahil sa bago kong kumpanya, restricted ang internet ng pukenena.

Oo tama ang narinig nyo wala na ang dati kong gawain, na halos minuto-minuto nakababad sa internet para magfacebook, magtwitter, kumamot ng betlog, magblog, magbloghop, mangulangot, uminom ng kape habang nanood ng porn, nagpapalobo ng laway, magyoutube, at maglaro ng plants and zombies…..in short wala na ang office-slash-internet café ko. Syet lang oh!!!

Dito sa bago kong trabaho bilang GWAPONG BANGKERO (may gwapo pa talaga!), eh trabaho talaga. BAWAL ANG PETIKS (tae, laking adjustment yun sa akin)

.

Pero naisip ko, ganun talaga kailangan kong umalis sa aking kahon at pumunta sa mas malaking pang kahon. (naks may kahon pang nalalaman)
.
Teka, hindi naman sa bago kong work ang kwento ko ngayon. May iba pa, ito ay walang iba kundi ang PUTANG-INIS kong BLOOD PRESSURE.

Ano ang kwento dyan?Pwes makinig ka…..

Hindi ko alam kung may phobia ako sa ospital at clinic. Basta alam ko kapag nasa loob ako ng ospital/clinic bigla akong kinakabahan. Dati, bago ako magpunta ng Saudi, dapat mag qa-Qatar ako, at dahil sa PUTANG-INIS na BP na yan , bumagsak ako sa Medical . San ka nakakita na ang BP readings ay 160/120, 140/110, 165/115 . SYET talaga!

Kaya sino ba naman ang hindi babagsak dyan? At pag nasa bahay naman ako, at kinukuhanan ako ng kapatid kong nurse ng BP, eh normal naman! Pag nagpunta naman ako sa kakilala kong doktor sa bahay nila, okay din naman! Basta alam ko wala akong hypertension dahil nga healthy-healthy ako. Dahil talaga sa bwisit na KABA ko na yan tuwing nasa loob ako ng clinic o ospital kaya tumataas ang BP ko.

So heto na nga, isa sa requirements para sa pre-employment ko sa bangko ay MEDICAL EXAMINATION ko. At pagkarinig ko nyan, kinabahan na naman ako.

Kinabukasan, pumunta ako agad sa Ospital. Hayun kinabog na naman ang dibdib ko. Tapos ang dami pang seksi at magagandang nurse kaya lalo akong kinabahan. Nung tinawag na ako para sa BP

Nurse Anna: Sir, pakiaalis po ang T-Shirt, pantalon at brief!!
Ako: Okay payn, No problem! Gusto mo sabay tayo?

Joke, walang ganyan.Imagination ko lang yan! Heto talaga ang totoong nangyari

Nurse Anna; Sir relax lang po kayo bakit po parang kabado kayo
Ako: Eh di ko nga alam eh!

Kinuhanan ako ng BP…

Nurse Anna: Sir, nakupo 160/110
Ako: ha? (namutla), pwede isa pa

Kinuhanan uli ako

Nurse Anna: Sir, 170/120 tumaas pa. Anubayan
Ako: OMAYGAD!!! Miss pwede bang alisin mo yung dede mo sa may braso ko, lalo akong hinahayblad eh!

(joke lang uli yan!yung OMAYGAD lang talaga ang nasabi ko)

Pinabalik ako ng limang beses at limang beses din akong bumagsak. Nilagay na lang nila sa Medical report ko ang pinakamababa kong BP which is 149/97! Syet talaga, kung grades yan sa school malamang First Honor ako.

Umalis ako sa Ospital ng kinakabahan, dahil baka bumagsak pa ako sa medical at pauwiin sa Pilipinas para magtanim na lang ng kamote at magbenta ng aking murang katawan. (huwattt??mura??)

After 2 days, kabado ako sa resulta. Expected ko na na babagsak ako dahil sa bwisit na BP na yan. Kaya pagkakuha ko ng resulta dahan dahan ko syang binuksan habang nanginginig pa ang aking mga kamay hanggang sa Makita ko ang resulta………………………….. FIT TO WORK!

YEHEY!!!Napalundag ako sa sobrang tuwa dahil hindi ko akalain na…………umepekto ang pakikipaglandian ko sa mga nurses dun.

TAMA!!nilandi ko ang si Nurse Anna at iba pang nurse dun para makipagtawaran sa resulta ng aking BP (palengke?). Binabaan nya ang BP ko ng 10 points kaya naging 139/87 na lang sya!hahahhaha! Alam kong bawal yun sa mga nurses pero ika nga minsan mas matimbang ang ICE CREAM (suhol) kesa sa mga bawal na yan!

.

Ganyan ba talaga pag hindi ka LAKI SA GATAS o LAKING BEARBRAND??LOLS.

.
Yun lang ang kwento.

Ingat