KARANASAN KO SA MRT

Madalas akong sumakay ng MRT noong nasa pinas pa ako, dahil ito na ang pinakamabilis na paraan para makaikot-ikot sa Quezon City na hindi tinubuan ng ugat dahil sa traffic. Kaya naman kapag uuwi ako sa pinas lagi pa rin akong sumasakay dyan sa MRT, hindi lang dahil sa namimiss ko sya kundi dahil nagtitipid ako at nauubusan na ako ng pera.

Noong nakaraang uwi ko sa pinas, may tatlong karanasan ako sa MRT ang ikukuwento ko ngayon, dahil ngayon ko lang din naalala.

SCENE NO.1

Rush hour noon at Sabado pa. Kagagaling ko lang sa ES-EM MIGAMOL noon at dahil may usapan kami ng barkada ko na magkikita ng ganitong oras kinailangan kong sumakay at makipagsiksikan sa MRT, dahil tyak mala-late na naman ako.

Kaya naman hindi na ako nag-atubili pa, agad akong sumakay ng MRT at nakipagsiksikan. Tulukan dito, tulakan doon! Habang para akong lamog na mangga na pinagpapasapasahan ng mga pukanenang mga commuters na yan, may isang babae sa likod ko na mukhang “brick game” ang kurot ng kurot sa akin at salita ng salita, kala mong nabili na nya ang MRT sa sobrang kaepalan, at tila gusto pa nya atang lataran sya ng RED CARPET dahil paimportante ang potah!

Babae: Ano ba yan, ke sakip sakip na nga, siksikan pa ng siksikan. Ano ba kuya, dun ka ng sa susunod na tren sumakay!! Dun ka na lang! (sabay sigaw sa tenga ko at kurot sa likod ko) !DUN KA!! DUN KA !!!!!

At dahil bwisit na biwist na ako sa mala MATUTINA nyang boses, sumigaw na ako sa loob ng MRT.

Ako: PUTRAGIS NA!........Hoy Miss, kung gusto mo ng maluwag bumababa ka at sumakay ng mag-taxi, hindi nakikipagsiksikan ka dito! (sabay tigtig ng masama na para syang lalamunin ng buhay)

Tahimik si babaeng mukhang brick game, dahil isang salita at isang kurot pa, papasakan ko na talaga sya ng binili kong baygon sa bunganga.

SCENE NO. 2

Kasama ko noon yung kapatid kong babae papuntang POEA, at dahil traffic na naman ang kahabaan ng EDSA, nag MRT uli kami. Medyo maluwag pa dahil 10:30 yun ng umaga at hindi rush hour, kaya naman medyo maluwag ang loob ng tren.

Habang nakaupo kami ng kapatid kong babae, biglang may dalawang lalaki ang umupo sa tabi naming. At dahil hindi katiwa-tiwala ang pagmumukha nila, bigla akong nagsabi

AKO: Rose (pangalan ng kapatid ko), dumikit ka sa akin may SNATCHER sa tabi mo, ingatan mo ang bag mong maigi.

Akala ko pabulong lang ang pagkakasabi ko, medyo pasigaw pala. (sori naman) Kaya biglang natakot ang mga pasahero sa loob ng tren, bigla silang nag-alisan at hinawakan ang kanilang mga bag sabay titig ng masama sa 2 lalaki. Samantalang yung dalawang lalaki, ay tila nagulat din sa sinabi ko at medyo napahiya kaya bumaba na sila sa sumunod na istasyon.

Pagbaba nila, medyo nahiya naman ako sa ginawa ko, inisip ko baka hindi naman talaga sila snatcher. At hindi naman nila siguro kasalanan kung ganun ang pagmumukha nil (mukha snatcher). Kaya habang nagsisisi at humihingi ako ng tawad kay papa jesas sa aking ginawa, at bigla ko uling tinanong ang kapatid ko

AKO: Ano nandyan pa rin ba yung 3210 mo??? (at nandun pa rin naman pala)

SCENE NO.3

Hayan na naman, rush hour na naman nung sumakay uli ako sa MRT. Palibhasa din at may “date” ako nung araw na yun, medyo isputing na isputing ako. As usual, nakipagbrasuhan uli ako sa mga commuters. At kahit pagabi na noon, mga amoy araw pa rin ang mga tao dun.Halos bumaligtad din ang sikmura ko ng tinaas ni kuya ang kanyang braso at lumabas sa kilikili nya ang isang milyon bumbay sa lakas ng BAKTOL/PUTOK.

Dagli akong umalis para umiwas kay kuya at humanap ng makakapitan. At habang nakakakapit ako sa estribo ng MRTbiglang akong may naramdamang may kumikiskis sa kwan ko. Medyo hindi ko naman pinansin kasi baka naman hindi sinasadyang nakikiskis ng katabi ko si “putotoy”. Pero nagulat ako dahil biglang may dumakma sa aking putotoy. Bigla ako napasigaw

AKO: PUTANGINA NAMAN!!! (malutong na malutong)

Paghanap ko sa dumakma ko sa aking putotoy, isang namumutlang bading ang nakangisi sa akin at nagpi-peace sign pa (ano kala nya sa putotoy ko, bisugo??)

Gusto ko sanang umbagin at hamunin ng “square”, pero dahil medyo siksikan hindi ko na nagawa. Natakot na rin yung bading dahil nung sumunod na istasyon bumaba na at nagmamadaling umalis. Hindi ko na rin hinabol para hampasin sa mukha ng pututoy ko para lumabas ang mata nya sa nostrils nya. Medyo pinakalma ko na lang ang sarili ko at hayaan na lang ang pangyayari
______

So yan lang naman ang mga memorable experiences ko sa MRT. Medyo kahit hindi magaganda pero namimiss ko pa rin ang pagsakay dyan, dahil bahagi na yan ng kulturang Pilipino natin. Kaya balik balikan ko pa rin yan kapag uuwi uli ako ng pinas.


Yun lang mga kautak, ingat