PAGKAIN,PRIDJIDER AT AKO

Siguro ngayon palang alam nyo na NAPAKAGANA ko sa pagkain ( sa “dugyot translation” ibig sabihin…PATAY GUTOM, MASIBA, MATAKAW, BABOY at etc.) . Dahil nga inaamag na “cake”kinakain ko pa (okay payn kayo na ang mga anak-mayaman!)

Dahil walo kaming magkakapatid, lima kaming lalaki na mala-construction worker kung lumamon at yung tatlo kong kapatid na babae ay parang may alagang rhinoceros sa tyan kung lumantak ng pagkain.Medyo agawan kami sa pagkain. Kanya-kanya rin kami ng tago ng sari-sarili naming pagkain.



Kung hihingi ka naman kailangan mong magbanggit ng mga magic word tulad nito:




Magic Word para sa mga timawa o mga palahingi:



“PWEDENG HUMINGI,LOCK TAPON SUSI” ----- kaya kahit masamang masama ang loob sa pagbibigay wala kang magagawa kundi magbigay, kasi naunahan ka na nila sa pagsasabi ng magic word



Magic Word para sa mga masasama ang ugali dahil ayaw magbigay:



“BAWAL HINGI, TAPON SUSI SA PUSALI”---- yan naman ang sasabihin mo para hindi ka mahingan ng pagkain. Wala na silang magagawa dyan kapag naunahan mo sila sa pagsasabi nito.

Kaya kapag nakikita nang kumikislap kislap ang mga mata nila at medyo naglalaway na sila sa dala kong pagkain, kailangan maunahan ko sila sa pagsasabi ng MAGIC WORD. At kung kailangan sungalngalin ko ang bunganga nila at hagisan ng dinamita ang bibig nila para di nila ako maunahan, eh gagawin ko , masolo ko lang ang PRITOS RING at CHIKITO na binili ko (napakabuti ko talagang kapatid, naks!).

At kung tatanungin nyo kung sino ang nagpauso nyang magic word pwet-pwet na yan, syempre walang iba kundi……..AKO! (syet, henyo ko talaga)

Madalas din may nakawan ng pagkain sa loob ng aming PRIDJIDER. Bibihira magkaroon dun ng pagkain kasi puro tubig lang ang laman nun (parang pinalaking WATER JUG lang). Kaya naman kung medyo tintipid tipid ng kapatid ko ang binili nyang BIGBANG o CLOUD NINE at gusto nyang palamigin iyon sa aming ref, tyak pagbukas nyang muli ng ref, BALAT na lang ang laman (kasalanan ba namin yun, sisihin mo yung bigbang/cloud nine kasi dindedespley nya ang sarili nya sa ref, tao lang kami sorry!).

Pero mga tae sila (mga kapatid ko) dahil AKO pa rin ang madalas nilang pagbintangan na kumakain ng pagkain nila. Wala silang katibayan na matakaw at masiba ako!At lalong hindi prueba ang pagkain ko ng inaamag na cake. Foul yun!hIndi counted yun!

Dahil ang ref naming ay REF NG BAYAN, kaya nararapat lang na magbigay babala ka sa mga MASISIBA AT MAGNANAKAW ng pagkain (o bakit ako na naman ang iniisip mo dyan?)
Kaya naman mauutak din ang mga kapatid ko kasi pagbukas ko palang ng ref may ganito ng mga kaepalan


Heto pa ang ilan sa mga nakalagay na babala:

*sample lang to!

Heto pa ang ilang dito:

GAGO KA!SA IYO BA TO??

LASON ITO KAYA WAG MONG KAININ, PINAPALAMIG KO LANG!


KUPAL KA! WAG KANG MANGUHA NG HINDI SA IYO


MAMATAY NA KUMUHA NITO!


Pero ang hind ko kinaya ay ito :

TALAGANG NAG NAME DROP NA! BWISET!!

So ganyan ang sitwasyon sa amin noon, pero magbago naman ang lahat noong umalis na ako at nag-abroad.

Wala lang namimiss ko lang talaga iyang mga senaryo na yan sa amin dati.Dito sa Saudi, may sarili akong “ref” at hindi naman sa pagmamayabang, laging may masasarap na pagkain ang laman ng ref ko.

Pero bakit ganun, ibang iba talaga ang lasa ng pagkain dito. Bakit kahit pwede ko ng kainan ang lahat ng gusto ko na walang humihingi sa akin, bakit parang mas lalong tumatabang at nawawalan ito ng lasa? Bakit nga ba parang mas masarap ang pagkain nahinihingi ko lang sa aking mga kapatid ? At bakit kakaiba ang lasa nito kapag nakikipag-agawan ako sa kanila?Bakit kaya ganun?

Marahil tama nga nga ang ila, wala naman talaga sa lasa ng pagkain ang sarap nito, kundi nasa taong nakakasama mo sa paglasap ng bawat lasa nito. Mas nabibigyan ng kakaibang sangkap ang bawat pagkain kapag kasalo mo sa iyong hapagkainan ang taong mahal mo sa buhay.
Malasahan ko man ang pinakamasasarap na pagkain sa buong mundo , mananatili pa rin itong kulang kapag wala kang kasalo sa pagkain nito. Minsan wala talaga sa pagkain kundi sa taong hahandugan mo ng pagkain. Wala sa dami ng sangkap ang ikasasarap nito kundi nasa dami ng pagmamahal na binibuhos mo dito.

Kung iuugnay ko ang pagkain sa ating buhay ang masasabi ko lang ay…..nasa pagbabahagi at hindi sa pagiging sakim mas lalong sumasarap ang buhay. Kapag mas marami tayong binabahagi sa ibang tao, mas lalong nagiging masarap at makabuluhan ang buhay natin.
Sana matuto rin tayong magbahagi at matuto rin tayong magbigay para mas sumarap ang ating buhay.

Iyon lamang po at maraming salamat.

P.S

Ang pagkain ay AKO ay iisa lamang, bakit?Dahil parehong kaming………YUMMY!hahaha! (biglang kambyo uli, seryus na sana eh!hehehe)